
Vanuit een international perspectief hoeveel van de overheidsbestedingen gaan naar militaire opleiding in noord-korea?
Wat is het internationale perspectief op overheidsbestedingen aan militaire opleiding in Noord-Korea?
Noord-Korea is een land dat sinds de jaren ’50 verwikkeld is in een oorlog met het buurland Zuid-Korea. Het is de laatste decennia een land waar veel vraag naar is vanuit internationale organisaties en regeringen. Noord-Korea investeert daarom veel in militaire opleiding, om zo haar bevolking te beschermen en haar veiligheid te garanderen. Maar hoeveel van de overheidsbestedingen gaat precies naar militaire opleiding?
Er wordt gezegd dat de Noord-Koreaanse regering meer dan 70% van al haar overheidsbestedingen aan militaire opleiding besteedt. Dat is een significant bedrag, vooral als je bedenkt dat Noord-Korea een relatief klein land is. Dit geeft aan dat de regering er alles aan doet om de bevolking te beschermen tegen mogelijke buitenlandse invasies.
De Verenigde Naties hebben verschillende sancties ingesteld om Noord-Korea te dwingen zijn overheidsbestedingen aan militair opleiding te verminderen. Deze sancties zijn erop gericht om de economie van Noord-Korea te stabiliseren en ervoor te zorgen dat er meer geld naar andere belangrijke sectoren gaat. Hoewel veel landen deze sancties steunen, is het nog steeds niet duidelijk of ze effectief zijn en of ze ervoor zorgen dat er minder geld naar militaire opleiding gaat.
Het is lastig om precies vast te stellen wat het internationale perspectief is op overheidsbestedingen aan militaire opleiding in Noord-Korea, maar het is duidelijk dat het land al jarenlang veel geld investeert in militair opleiding om zo haar veiligheid te garanderen. Hoewel er verschillende sancties zijn ingesteld door de Verenigde Naties, blijft het onduidelijk of deze effectief zijn of dat er nog steeds veel geld naar militair opleiding gaat.
On what basis does north korea measure wealth internally and externally?
Noord-Korea gebruikt twee verschillende methoden om rijkdom te meten, zowel intern als extern. Intern wordt rijkdom gemeten aan de hand van het socialistische principe van ‘gezamenlijke welvaart’. Dit houdt in dat alle burgers gelijk zijn en dat iedereen toegang heeft tot de basisbehoeften zoals voedsel, onderdak en gezondheidszorg. De Noord-Koreaanse regering is van mening dat iedereen gelijke kansen moet hebben om een goede levensstandaard te behalen.
Extern wordt rijkdom gemeten aan de hand van economische indicatoren zoals groei, inflatie, werkgelegenheid en buitenlandse investeringen. Noord-Korea is een gesloten economie die afhankelijk is van buitenlandse investeringen. Daarom streeft de Noord-Koreaanse regering ernaar om buitenlandse investeerders aan te trekken door een gunstig investeringsklimaat te creëren. Ook wordt er veel geïnvesteerd in infrastructuurprojecten, waardoor de economie gestimuleerd wordt en er meer banen worden gecreëerd.
Uiteindelijk meten Noord-Koreanen hun rijkdom interne en extern anders. Intern wordt rijkdom gemeten aan de hand van het socialistische principe van ‘gezamenlijke welvaart’, terwijl extern de economische indicatoren zoals groei, inflatie, werkgelegenheid en buitenlandse investeringen de basis vormen. Hoewel Noord-Korea afhankelijk is van investeringen uit het buitenland, streeft het ook naar een gunstig investeringsklimaat om meer buitenlandse investeerders aan te trekken.
Op welke manier zouden internationale inspanning kunnen worden gezet om rijkdom te vergroten in noord-korea?
Internationale inspanningen om Noord-Korea te helpen bij het vergroten van de rijkdom, kunnen op verschillende manieren worden gezet.
Ten eerste kan er technische bijstand worden geleverd om de capaciteit van Noord-Korea te vergroten. Er is veel technologische expertise beschikbaar in andere landen die Noord-Korea kan helpen bij het verhogen van de productiviteit. Dit houdt in dat buitenlandse experts kunnen worden ingevlogen om Noord-Koreanen te helpen bij hun dagelijkse taken en zo hun productiviteit te verhogen.
Ten tweede kan er financiële steun worden geleverd aan Noord-Korea om investeringen in onderwijs, infrastructuur en gezondheidszorg te bevorderen. Door te investeren in deze sectoren, kan de welvaart van de Noord-Koreaanse bevolking verbeteren door meer banen te creëren en toegang tot betere levensomstandigheden te bieden.
Daarnaast zou er ook economische samenwerking met buurlanden kunnen plaatsvinden, waardoor Noord-Korea toegang zou krijgen tot de markten van andere landen. Dit zou hen in staat stellen om hun productie op schaal te verhogen en hun export te vergroten. Bovendien zou dit ook een positieve invloed hebben op de werkgelegenheid, waardoor meer mensen betere banen zouden kunnen krijgen.
Tot slot kan er humanitaire steun worden geleverd aan Noord-Korea om hun armoede te bestrijden. Dit houdt in dat internationale organisaties humanitaire hulpgoederen zoals voedsel, medicijnen en schoon water aan de bevolking kunnen leveren, wat de levensomstandigheden en levensstandaard van veel mensen zal verbeteren.
Door middel van bovenstaande inspanning zou het mogelijk moeten zijn om de rijkdom in Noord-Korea op een duurzame manier te vergroten.
Hoe rijk is noord korea
Noord-Korea is één van de armste landen ter wereld. Volgens de Wereldbank was het bruto binnenlands product (BBP) van Noord-Korea in 2019 slechts $40 miljard, wat neerkomt op slechts 6 procent van dat van Zuid-Korea. Het gemiddelde inkomen per hoofd van de bevolking bedraagt ongeveer $1.300 per jaar, wat ongeveer 1/20de is van het inkomen per hoofd van de bevolking in Zuid-Korea. Volgens de Verenigde Naties leven meer dan 10 miljoen mensen in Noord-Korea in absolute armoede, waarbij hun dagelijkse levensbehoeften niet worden vervuld.
Hoewel er een aantal economische hervormingen zijn doorgevoerd in Noord-Korea, zijn de resultaten hiervan beperkt gebleven. De economie is nog steeds sterk afhankelijk van steun uit buitenlandse landen. Bovendien heeft de overheidsbesteding hier nauwelijks toegenomen, waardoor er weinig ruimte is voor investeringen in sectoren zoals onderwijs en infrastructuur die nodig zijn om de economische groei en welvaart te verhogen.
Hoewel er sinds de jaren 90 progressie is geboekt, is Noord-Korea nog steeds een arm land. Hoewel er sommige kleine successen zijn geboekt met hervormingen, blijft het land sterk afhankelijk van buitenlandse steun om een duurzame groei te bewerkstelligen.